DAG 16 It's a beautifull day......

4.45 de wekker gaat.Miranda maakt me wakker en zegt is dat jou telefoon??Niks van gehoord.Heb ook wel behoorlijk kut geslapen.Heel de nacht gedroomd dat 't gruwelijk kut weer was,vernoedelijk door 't geluid van die vreselijke airco.Normaal laten we die s'nachts uit,maar vannacht was 't wel erg warm.,vandaar.

Om 5.45 staan we bij de receptie om uit te checken en een (halve) beker koffie mee te nemen.(de automaat was leeg!!).10 minuten later staan we bij Birds Underwater,de duiktent waarmee we weg gaan om te gaan zwemmen met de Manatees,de zeekoeien.Bij binnenkomst moeten we een zogenaamde waiver tekenen,zodat niemand aansprakelijk is voor eventuele sterfgevallen etc. Vervolgens krijgen we een duikpak en bril en snorkel en een paar flippers uitgereikt."t is al een hele kunst om zo'n pak aan te trekken,ook al zijn we natuurlijk in de vorm van ons leven.We krijgen een filmpje over wat je wel en niet mag doen en vervolgens worden we verdeeld in 2 groepen.Een groep heeft 4 kinderen bij en missen nog 2 plekken.Bij rondvraag wie er nog bij die groep wil kijk ik meteen smerig voor me uit zodat dat een duidelijke zaak is.aan ons lijf geen polonaise met die vervelende kweikers...Even later is 't zover ,we gaan aan boord van onze boot en gaan rustig op weg naar de plek waar de grootste kans is om  Manatees te zien."t is nog pikkedonker maar als we op de plek arriveren begint 't toch al behoorlijk licht te worden.We hebben echt problemen om ons met die grote flippers door 't ondiepe water voort te bewegen en snorkelen is ook niet echt onze grote sterkte (zie blog discovery cove!!).De hele groep is al een stuk vooruit en wij zitten nog behoorlijk te klooien om vooruit te komen in 't koude water.Miranda heeft er behoorlijk de balen van en is bang om vandaag helemaal geen Manatees te zien.Niets is minder waar.

"t wordt een ongekend geweldige ochtend.Was 't zwemmen met de dolfijnen al gaaf,dit is echt helemaal geweldig.Na een tijdje zien we onze 1e Manatees.De grappige,lochte beesten zwemmen rustig rond en eten voluit van 't gras wat op de bodem ligt.Na 't eerste contact met onze nieuwe vrinden zijn we gelijk verkocht.Wat een lieve,vreedzame beesten.De ene na de andere zeekoe komt langs gedobberd en aanraken is helemaal geen probleem.Ze voelen in tegenstelling tot de dolfijnen erg ruw aan maar de grootte en de in verhouding jolige kleine kop met pikzwarte kraaloogjes maakt ze tot enorme knuffelbeesten.We kunnen onze lol niet op.Op een gegeven moment zeg ik tegen Miranda dat ik er geeneen meer zie en ik voel meteen iets tegen mijn been aan zwemmen.ik steek mijn snorkel onder water en zie mamamanatee met een jong voorbij sluipen.De baby hangt onder 't pootje vd moeder met haar snuit en lijkt aan 't zogen te zijn(hij maakt piepende geluidjes tijdens dit ritueel).Tijd om de camera die bijna vol is tevoorschijn te toveren.We maken flink wat fotos en filmpjes onderwater om deze onvergetelijke uren nooit te vergeten.Ook 't moment waarop de manatees ('t zijn zoogdieren) bovenkomen om adem te halen is een lust voor 't oog.Wat een maffe beesten zijn 't toch.DE mamatees worden overigens herkend aan de littekens op de lijven vd vele boten die rondvaren in deze contreien,zo kan men ongeveer bijhouden hoeveel er rondzwemmen hier.Nou genoeg voor ons in ieder geval.Na een tijdje mogen we nog wat rondzwemmen in een warmwaterspring in de buurt.A;een Miranda heeft 't wel gezien en mot behoorlijk plassen.Dat kan op de porto-pottie op de boot.Succes verzekerd....Bij de terugkeer naar birds underwater zien we nog wat maffe vissen die zeker (en ik overdrijf niet!!!) een meter boven 't water uitspringen.En natuurlijk net als je de camera pakt,geeeen vis.....We hebben zelf een aantal fantastische filmpjes gedraaid dus de DVD laten we voor wat 't is.(weer $35 bespaard).In de auto op de parkeerplaats kleed ik me ff om(zo'n natte box rijdt ook nie zo fijn!!!) en verlaten we met enorme grijns op ons gezicht 't Godsgezinde Crystal River.Praise the Lord.......

"t is inmiddels 10.15 en we hebben nog niet ontbeten (op een Dunkin'Donut aan boord na).We willen onderweg wat eten maar om 11.30 hebben we nog niks gevonden.Uiteindelijk stoppen we bij een Walmart om een broodje te scoren.Bij de bakker bestel ik per ongeluk een 6 foot sandwich(wat bijna 2 meter is!!!!!!!)Foutje bedankt.....We worden door de aardige broodmedewerker (met een haarnetje over zijn baard) verwezen naar de koeling met verse broodjes.We nemen 3 flinke en eten er in de auto gelijk 2 op en keilen er 1 in de tempex-koelbox die we vanmorgen met ijs hebben gevuld.Ook gooien we er een aantal snickers in voor de nodige suikers.Dit met in de loop van de dag tot gevolg:2 keiharde snickers en een soppig zeiknat broodje.

Ondertussen krijgen we een enorme stortbui op ons dak waarbij ik zelfs met de wissers op de snelste stand geen zak zie.Gelukkig is 't van korte duur en rijden we de eerste 200 km over een erg lange weg zonder enkele bocht door."t was al een tijdje nodig om te tanken en zoals altijd wacht ik veel te lang....Maar aangezien er hier maar om de 100 km een pompstation is in hilliebillieland begin ik 'm toch behoorlijk te knijpen."t wordt nu echt tijd voor een pomp.Uiteindelijk vinden we er 1 en slaan we gelijk wat koffie en een Monsterthee redbull in.'t was vanmorgen behoorlijk vroeg en in combinatie met een slechte nachtrust is wat caffeine echt nodig.$38 later zijn we op weg voor de laatste 100 km."t is wel toevallig dat na de pomp waar we getankt hebben opeens ,links een pomp,rechts en pomp ,overal een pomppomp opdoemt.ook zijn er hier de laatste 300 km overal sherrif-verkiezingen,de weg staat bezaaid met bordjes,vote Sherrif zus & zo.....Ook is hier de recessie behoorlijk te merken,overal zie je verwaarloosde trailerparks langs de weg en ziet 't er (op de natuur na) troosteloos uit.Miranda doet onderweg af en toe een dutje wat mij de kans geeft om wat fatsoenlijke muziek te draaien.

Om 16.15 komen we na zo'n 450 km aan in Panama City Beach.Ik heb een hotelleke geregeld meteen aan 't strand en dat nodigt uit voor een welverdiend pilsje (na een loodvrije dag gisteren).Ik pleur de spullen op de kamer.Ik moet overigens wel 5 keer terug naar de auto .Eerst de koffers,daarna de kletsnatte strandlakens,toen de koelbox,toen was Miranda de strandtas vergeten,toen lag de camera nog voor in de auto.Tijd voor een pilsje.

Naast ons hotel is er aan een bar live muziek,precies iets voor ons.Een strandbar met een soort van Henk Wijngaard met een gitaar,is all we need ......De Barefoot beachclub is precies wat we zochten.De Yuenglings smaken goed en Miranda heeft de smaak te pakken van een cocktail met 5 soorten rum.Om niet gelijk al te zat te worden nemen we in vergelijking met de schranspartij van gisteren een bescheiden maaltijd.Een kipquesedilla en een grote spinaziesalade met kip en en cranberries en pecannoten.Licht en heerlijk.

We besluiten bij 't ondergaan van de zon een strandwandeling te maken (we zijn dr toch!!!) en al fotoshootend waaien we uit op 't strand.We staan versteld vd mogelijkheden van onze camera."t lijkt wel een proffesionele fotoshoot hier op 't strand van Panama City Beach.

Na de strandwandeling nemen we bij de bar nog een afzakkertje en gaan naar de kamer.Miranda gaat douchen en ik begin dit verhaaltje weer weg te tikken.('t kan zijn dat er vnawege 't dankmisbruik van vanavond nog meer tikfouten opduken als nomaal ,maar da moten julie maar ff overhaen lesen.!!!).

"t was wederom een fantastische dag met een onvergetelijke zwem en knuffelsessie met de Manatees afgesloten met een dranje en een hapje.

Terwijl ik 't zand uit mijn kruis poets zeg ik zwem en drink met ma(na)te(es), en tot morgen

vanuit NEW ORLEANS...........